Met het overlijden van de grote Italiaanse schrijver Umberto Eco werd de aandacht gevestigd op zijn hoogleraarschap in de semiotiek aan de Universiteit van Bologna.
Via de discipline semiotiek, die het wezenlijke karakter, het ontstaan en het gebruik van tekens en tekensystemen onderzoekt, kom je al snel bij symboliek en rituelen - letterlijk twee nauw verwante uitingen van betekenis.
Voor een semioticus maakt het verschil tussen hoog en laag niets uit. Dat verschil kan wel esthetisch gedefinieerd worden, maar net zo goed elitair of moralistisch; wat al gauw de weg opent naar willekeur.
Nochtans is elk cultuurproduct - of dat nu een kunstvoorwerp is, de mode of de styling van een auto - in de letterlijke zin, niet minder betekenisvol.

En daar is het de semioticus om te doen, om het verband te bestuderen tussen het teken en de betekenis, en over wat dat leert over de tijd, de cultuur en de gemeenschappen die deze symbolen en hun codes voortbrengen.
De kleur wit bijvoorbeeld is een code. Een bruid draagt deze kleur niet omdat ze dat mooi vindt, net zo met de kleur zwart bij begrafenissen.

Met illum zijn we vertrokken vanuit het belang van intermenselijke relaties en de symboliek die hieraan kracht en inhoud van onschatbare waarde verleent.
Het werkelijk allerlaatste wat we wilden, was 'zomaar' een product lanceren.